Ορισμένοι εδώ και καιρό επιχειρούν να κάνουν καριέρα (συνδικαλιστική) εμφανιζόμενοι ως το νέο και αντισυστημικό στα συνδικαλιστικά μας πράγματα, εκμεταλλευόμενοι κυρίως την απαξίωση και την απολύτως δικαιολογημένη δυσαρέσκεια των συναδέλφων για το συνδικαλιστικό κατεστημένο του κλάδου μας.

Τα πράγματα όμως δεν είναι πάντα όπως φαίνονται ή καλύτερα όπως επιχειρείται να εμφανιστούν και οι πρώτες συνεδριάσεις του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΕ-Δ.Ο.Υ. ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικές. Συνεδριάσεις στις οποίες, μεταξύ πολλών άλλων θεμάτων, θα ψηφιζόταν το προεδρείο του Γ.Σ. και θα γινόταν η κατανομή των θέσεων ευθύνης των τμημάτων της ΠΟΕ-Δ.Ο.Υ. Διαδικασία κατά την οποία η παράταξη μας υπερασπίστηκε την ανάγκη απόλυτης τήρησης των καταστατικών προβλέψεων, τη χρήση της απλής αναλογικής και την εξασφάλιση της εκπροσώπησης του συνόλου των παρατάξεων με βάση τη δύναμή που κατέγραψαν στο συνέδριο του κλάδου μας. Άποψη την οποία αρχικά υπερασπίστηκε με σθένος και η ΣΑΣ, ενώ έτυχε της στήριξης και του ΟΡΑΜΑΤΟΣ.

Δυστυχώς όμως, τα πράγματα μόνο έτσι δεν εξελίχθηκαν και αυτό που επικράτησε ήταν οι σκοπιμότητες και η αδιαφάνεια, με πρωταγωνιστικό μάλιστα ρόλο του ΟΡΑΜΑΤΟΣ - ΣΑΣ. Γιατί ενώ κατά την κατάρτιση του προεδρείου του Γ.Σ. ΟΡΑΜΑ και ΣΑΣ αποτέλεσαν ξεχωριστές παρατάξεις, όπως και για τη συνολική λειτουργία του Γενικού Συμβουλίου, για την κατάρτιση των θέσεων ευθύνης των τμημάτων, οι σχεδιασμοί τους εξυπηρετούνταν μέσω της εμφάνισής τους ως ενιαία παράταξη.

Μια σύμπραξη που προφανώς έγινε με γνώμονα την κατάληψη θέσεων - απαλλαγών. Θέσεις που ενώ απ’ τη μία σνομπάρουν και δήθεν απορρίπτουν, διατυμπανίζοντας μάλιστα με τον πλέον άκομψο τρόπο, ακόμα και σε συναντήσεις με τον Διοικητή, ότι δεν κάνουν χρήση των απαλλαγών τους, αλλά από την άλλη συμμετέχουν σε αδιαφανείς διαδικασίες προκειμένου να εξασφαλίσουν περισσότερες. Και αν για την παράταξη του ΟΡΑΜΑΤΟΣ η τακτική αυτή είναι γνωστή απ΄ τη πορεία στο Σύλλογο Αττικής και Κυκλάδων (όπου διατηρεί θέσεις ευθύνης και απαλλαγές που της αναλογούν, κάνοντας χρήση αυτών όχι με βάση τις ανάγκες του Συλλόγου, αλλά με παραταξιακά ή άλλα κριτήρια), το νέο και όχι ευχάριστο είναι η υιοθέτηση τέτοιων αντιλήψεων και απ΄ την παράταξη της ΣΑΣ.

Εκτός βέβαια και αν η σύμπραξη αυτή ξεπερνά τα όρια και τις ‘’ανάγκες’’ εξασφάλισης περισσότερων απαλλαγών και επεκτείνεται σε μια ευρύτερη σύμπτωση απόψεων για μια σειρά θέματα που αφορούν τον κλάδο και τους εργαζόμενους. Για τη στάση μας απέναντι στα περιγράμματα, τα μπόνους, την αξιολόγηση, τη σύνδεση αποδοχών και παραγωγικότητας κλπ κλπ, κάτι που προφανώς θα έχει ενδιαφέρον.

Σε κάθε πάντως περίπτωση, είναι πραγματικά θλιβερό αυτοί που πρεσβεύουν ‘’το νέο’’ στα συνδικαλιστικά πράγματα, από τη μια να καταγγέλλουν με δριμύτητα το συνδικαλιστικό κατεστημένο για αδιαφάνεια και αντιδημοκρατικές διαδικασίες, για μοίρασμα θέσεων και απαλλαγών ή να αφήνουν βαρύτατες αιχμές για τη λειτουργία της ομοσπονδίας, δηλώνοντας ανυποχώρητοι στην ανάγκη να αλλάξουν τα πράγματα και αμέσως μετά να συνεργάζονται παρασκηνιακά και να γίνονται μέρος του συστήματος που καταδίκαζαν, με αντάλλαγμα… μια απαλλαγή!!!!. Να συνεργάζονται με αυτούς που συστηματικά και καθημερινά καταγγέλλουν στις υπηρεσίες, προκειμένου να εξασφαλίσουν μια θέση ευθύνης σε τμήμα της Ομοσπονδίας, που και οι ίδιοι παραδέχονται ότι δεν τους ανήκει.

Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι με αυξημένες πλέον θέσεις ευθύνης και απαλλαγές (που τόσο απαξιώνουν μπροστά στους συναδέλφους) και σε συνεργασία πλέον με αυτούς που τους τις εξασφαλίσανε (και λίγο πριν καταγγέλλανε) θα συμβάλλουν στην καλύτερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία της ομοσπονδίας.

Για την ΑΣΚΙ (ΑΚΕ)

Ο εμβληματικός αγώνας των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών, που δικαιώθηκε με την επιστροφή στις θέσεις τους, αποτελεί αναμφισβήτητα ένα σημείο αναφοράς για τους εργατικούς αγώνες την περίοδο των μνημονίων. Αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη ότι οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους, την επιμονή και την αποφασιστικότητά τους, μπορούν να συγκρουστούν με τις πιο ακραίες πολιτικές και να καταγράψουν μεγάλες νίκες. Νίκες οι οποίες αποτελούν το καλύτερο παράδειγμα για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας για την ανατροπή των μνημονιακών νόμων και την υπεράσπιση της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας. Νίκες οι οποίες έρχονται σε σύγκρουση με το αφήγημα του ‘’ρεαλισμού’’ και του μονόδρομου των μνημονίων.

Για την ακύρωση αυτού του παραδείγματος το μνημονιακό σύστημα θα εξαντλήσει όλα του τα όπλα. Δεν διστάζει με ρεβανσιστικές και εκδικητικές επιλογές να επιζητεί τη φυσική εξόντωση εκείνων που πρωτοστάτησαν στον αγώνα, φορτώνοντας σε αγωνιζόμενες γυναίκες την παράβαση 18 άρθρων του Ποινικού Κώδικα, επιχειρώντας ταυτόχρονα να τρομοκρατήσουν και όσους θελήσουν να τις μιμηθούν στο μέλλον. Και όλα αυτά τη στιγμή που το ίδιο σύστημα αδυνατεί (;;;) να εντοπίσει και να τιμωρήσει τους υπευθύνους για ξυλοδαρμούς και τραυματισμούς καθαριστριών κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων ή πολύ περισσότερο…. τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς της δολοφονικής επίθεσης κατά της καθαρίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα.

Στη δίκη των Καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών, που θα γίνει τη Δευτέρα, 12 Φεβρουαρίου 2018, στις 9 π.μ., στο Η' Πλημμελειοδικείο Αθηνών (πρώην Σχολή Ευελπίδων), θα είμαστε όλοι και όλες παρόντες, για να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα ότι τα βρώμικα σχέδια τους για την εξόντωση των αγωνιστών δεν θα περάσουν. Στα μνημόνια, στις διώξεις και την καταστολή απαντάμε με το όπλο της Τάξης μας, την αλληλεγγύη.

Απαιτούμε:

Να σταματήσει κάθε δίωξη κατά των αγωνιζόμενων καθαριστριών

Να σταματήσει η ποινικοποίηση των αγώνων των εργαζομένων

Αθήνα, 8.2.2018

Για να τυπώσετε το Δελτίο Τύπου ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Στα χρόνια των μνημονίων, εκτός όλων των άλλων, ήρθαν στην επιφάνεια τα μεγάλα προβλήματα και οι παθογένειες του Συνδικαλιστικού Κινήματος. Η αδυναμία του να οργανώσει στοιχειωδώς την αντίσταση απέναντι στα μνημόνια και τις νεοφιλελεύθερες - αντεργατικές πολιτικές, αλλά κυρίως η βαθειά απαξίωσή του στα μάτια των εργαζομένων.

Στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας, το Συνδικαλιστικό Κίνημα και ο τρόπος με τον οποίο αυτό λειτουργεί, αποτελεί μέρος του προβλήματος και δυστυχώς ο κλάδος μας δεν εξαιρείται από αυτή την κατάσταση. Ταγμένο επί σειρά ετών στη λογική της συνδιαχείρισης, εξαρτώμενο ή και ελεγχόμενο απ’ την εκάστοτε ηγεσία, ανέδειξε ως προτεραιότητα τη δική του συντήρηση και όχι τη σύγκρουση και τον αγώνα κατά των όσων δρομολογούνται στις υπηρεσίες μας. Μεγάλες ανατροπές στον κλάδο μας, όπως το κλείσιμο των ΔΟY, η σύσταση της ΓΓΔΕ και μετέπειτα της ΑΑΔΕ, οι απολύσεις και οι διαθεσιμότητες εργαζομένων, οι ιδιωτικοποιήσεις αντικειμένων,  η ‘’αξιολόγηση’’ και τα περιγράμματα, η μισθολογική διαφοροποίηση κλπ, έγιναν με την ανοχή ή και την ανοικτή στήριξη πλειοψηφικών τμημάτων των εκάστοτε συνδικαλιστικών ηγεσιών.

Απέναντι σε αυτό το μοντέλο του κομματικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, υπήρξαν δυνάμεις που αντιστάθηκαν. Δυνάμεις που συγκρούστηκαν με το συνδικαλιστικό κατεστημένο και κατάφεραν σε αυτό σημαντικά πλήγματα. Η ΑΣΚΙ τα προηγούμενα χρόνια, μέσω της συνέπειας, της αγωνιστικότητας και της συμμετοχής της σε όλες τις κινητοποιήσεις, συσπείρωσε μεγάλα τμήματα του κλάδου. Συσπείρωσε συναδέλφους που αντιλαμβάνονταν την ανάγκη για ανατροπή του συνδικαλιστικού κατεστημένου και σύγκρουσης  με τις ασκούμενες μνημονιακές πολιτικές.

Η ΑΣΚΙ κατοχυρώθηκε στη συνείδηση των συναδέλφων ως μια πραγματικά αυτόνομη συνδικαλιστική δύναμη, που συγκρούονταν (χωρίς εκπτώσεις) με τις πολιτικές των μνημονίων και προωθούσε την ανάπτυξη συμμαχιών με τμήματα της κοινωνίας που πλήττονται απ’ τις ίδιες πoλιτικές. Συμμαχίες και πρωτοβουλίες κατά των χαρατσιών και του ΕΝΦΙΑ, κατά των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών, τη φορολογική εξόντωση των πολιτών, τη φοροδιαφυγή και την διαχρονική ασυλία που αυτή τυγχάνει κλπ. Ανέδειξε την ανάγκη ενότητας των εργαζομένων, ανεξαρτήτου ειδικότητας, κλάδου ή εργοδότη (Δημόσιος ή Iδιωτικός τομέας), απέναντι στον κοινό εχθρό που είναι οι πολιτικές που στόχο έχουν τον κατακερματισμό και την κατάργηση δικαιωμάτων.

Συνεχίσαμε, τόσο ως παράταξη, όσο και μέσα απ’ τη συμμετοχή στο Σύλλογό μας, με τη δράση μας και τις προτάσεις που καταθέταμε, να αναδεικνύουμε τα προβλήματα του κλάδου που παρέμεναν άλυτα ή και οξύνονταν, παρά την πολιτική αλλαγή και τις περί του αντιθέτου προεκλογικές δεσμεύσεις. Η παράταξή μας συνέχισε να μιλάει και να καταγγέλλει τα μνημόνια (όχι μόνο τα παλιά, αλλά και τα νέα), να μιλάει για τη σύσταση της ΑΑΔΕ (με την ίδια ένταση που μίλαγε και για το πρόπλασμα αυτής, την ΓΓΔΕ), να μιλάει για την απαξίωση των Κτηματικών Υπηρεσιών και την επιχειρούμενη διάλυση του ΣΔΟΕ (με την ένταση που το έκανε και παλιότερα), για τις χιλιάδες φορολογικές υποθέσεις που οδηγούνταν στην παραγραφή (όπως και έγινε), για την αδιαφάνεια στη διαχείριση του προσωπικού και τις κρίσεις, για το σκάνδαλο ΚΕΡΑΝΗΣ με την ίδια ένταση και επιχειρήματα που το έκανε και στο παρελθόν…

Στο περιθώριο του συνεδρίου της Ομοσπονδίας μας τέθηκε ή για την ακρίβεια κορυφώθηκε, η συζήτηση για τα χαρακτηριστικά της παράταξής μας, τη διασφάλιση της αυτονομία της, τη δυνατότητά της να αποφασίζει χωρίς την ανάγκη έγκρισης κομματικών κέντρων ή παράκεντρων, την αυτονόητη (αλλά όχι πάντα δεδομένη) ανάγκη τα συνδικαλιστικά στελέχη να ιεραρχούν τη συνδικαλιστική τους ιδιότητα πάνω απ’  την όποια (και σε κάθε περίπτωση σεβαστή) κομματική ιδιότητα.

Η διαφοροποίηση στο συνέδριο και η επιλογή διαφορετικού δρόμου από Φίλους και Συντρόφους με τους οποίους πορευτήκαμε χρόνια ήταν μια δύσκολή επιλογή. Δυσκολότερη όμως και σε πλήρη αντίθεση με όσα υπηρετούσε τόσα χρόνια η παράταξή μας, θα ήταν η αποδοχή της μετατροπής της ΑΣΚΙ (με τη συναίνεσή μας) σε ένα κομματικά καθοδηγούμενο συνδικαλιστικό σχήμα, που θα έθετε ιεραρχικά υψηλότερα τις όποιες κομματικές ή κυβερνητικές ανάγκες, απ’ τις συνδικαλιστικές. Σε ένα συνδικαλιστικό σχήμα που αναδεικνύει ως συμμάχους του στον κλάδο μας, τους εκπροσώπους των ΑΝ.ΕΛ. και αυτό όχι στη βάση κάποιας σύμπτωσης απόψεων επί συνδικαλιστικών θεμάτων, αλλά στη βάση και τη λογική των κυβερνητικών εταίρων(!!!) και μετά από συνεννοήσεις σε κομματικά και κυβερνητικά γραφεία. 

            Αγαπητοί συνάδελφοι

Μας επιβάλουν, ως ιστορική αναγκαιότητα, την κατάργηση κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Στοχοποιούν (στο όνομα του… ρεαλισμού) και προσπαθούν συντονισμένα να απαξιώσουν όσους συνεχίζουν να αγωνίζονται και  να αμφισβητούν το μονόδρομο των μνημονίων. Το ρεαλισμό τους όμως τον ζήσαμε και τα αποτελέσματά του τα βιώνουμε καθημερινά μέσω της κατάργησης δικαιωμάτων, της φτωχοποίηση μεγάλων στρωμάτων της κοινωνίας, της διαιώνισης των μνημονιών και των πολιτικών τους.  Στο ρεαλισμό τους λοιπόν απαντάμε ότι η ιστορία γράφεται από τον κόσμο της εργασίας, στο πεδίο των κοινωνικών συγκρούσεων και του συσχετισμού των δυνάμεων και για τη διαμόρφωση αυτών των συσχετισμών, θα συνεχίσουμε να παλεύουμε.

Με σεβασμό, λοιπόν, στην ιστορία και τους αγώνες του Συνδικαλιστικού Κινήματος, τα μέλη  και οι φίλοι της ΑΣΚΙ που στο συνέδριο συνέβαλλαν στη διαμόρφωση του ευρύτερου (σε επίπεδο Ομοσπονδίας) ψηφοδελτίου της ΑΚΕ (Αυτόνομη Κίνησης Εφοριακών), θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε και να υπερασπιζόμαστε τις αρχές και τις αξίες με τις οποίες πορευτήκαμε εδώ και χρόνια. Να υπερασπιζόμαστε την αυτονομία στη συνδικαλιστική μας δράση και όχι απλά να την επικαλούμαστε. Θα συνεχίσουμε την πάλη για την οικοδόμηση του μετώπου εκείνων των δυνάμεων (μιας και δεν διεκδικούμε μόνο για εμάς την ειλικρίνεια και την αγωνιστικότητα) που θα υπερασπιστούν με αποφασιστικό τρόπο τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Που θα παλέψουν για τη διασφάλιση του Δημόσιου χαρακτήρα των υπηρεσιών μας, την επαναφορά των απωλειών, αλλά και την κατοχύρωση δικαιωμάτων (αμοιβές, θέσεις εργασίας, συνθήκες εργασίας κλπ κλπ) μέσω της διεκδίκησης Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, στα πρότυπα των αντίστοιχων ευρωπαϊκών φορολογικών υπηρεσιών. Που θα συγκρουστούν με αντιδραστικά νεοφιλελεύθερα πειράματα τύπου ΑΑΔΕ, που αφαιρούν από την εκάστοτε εκλεγμένη κυβέρνηση τον έλεγχο των εσόδων της χώρας, άρα και τη δυνατότητα χάραξης οποιασδήποτε φιλολαϊκής πολιτικής, ενώ ως εργαζόμενους μας μετατρέπουν σε κυνηγούς κεφαλών, προωθώντας τον ανταγωνισμό και την ανθρωποφαγία εντός των υπηρεσιών μας.

Γιατί η μορφή οργάνωσης και η δομή στο εσωτερικό του Σωματείου του σήμερα,  δε μπορεί παρά να προσδιορίζει και την μορφή οργάνωσης της επόμενης κοινωνίας, που οραματιζόμαστε.

Αθήνα, 1.2.2018

Για να τυπώσετε την ανακοίνωση ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Με ένα ακόμα πολυνομοσχέδιο, το…. τελευταίο για πολλοστή φορά, η κυβέρνηση επιχειρεί να περάσει απ’ τη Βουλή και μάλιστα με διαδικασίες fast – track, ένα νέο πακέτο μέτρων. Με το νομοσχέδιο που κατατέθηκε, ικανοποιώντας διαχρονικές απαιτήσεις των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών και της εργοδοσίας, θέτει εμπόδια και περιορισμούς στο δικαίωμα της απεργίας. Προσπαθεί να στερήσει απ’ τους εργαζόμενους τη δυνατότητα αντίστασης σε όλα όσα δρομολογούνται, αλλά και τη δυνατότητα διεκδίκησης στο παρόν και το μέλλον, όλων όσων έχουν χαθεί τα χρόνια των μνημονίων.

Δεν περιορίζονται όμως μόνο σε αυτό. Στοχοποιώντας τα πρωτοβάθμια σωματεία, οι εμπνευστές της συγκεκριμένης διάταξης, ουσιαστικά στοχοποιούν την προοπτική και τη δυνατότητα αναζωογόνησης του συνδικαλιστικού κινήματος. Επιδιώκουν να στραγγαλίσουν κινήσεις και πρωτοβουλίες εργαζομένων που αναπτύσσονται από τα κάτω στους χώρους δουλειάς και διεκδικούν, μέσα απ τη λειτουργία των πρωτοβάθμιων σωματείων, να παραμερίσουν συμβιβασμένες ή και ελεγχόμενες ηγεσίες της συνδικαλιστικής ιεραρχίας και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.   

Η κυβέρνηση φέρνει τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και για χρέη προς το Δημόσιο, απέναντι στο οποίο δεν υπάρχει η παραμικρή προστασία ακόμα και της πρώτης κατοικίας. Ετοιμάζεται να παραχωρήσει τη δυνατότητα μαζικών πλειστηριασμών για χρέη που υπερβαίνουν τα 500 ευρώ στην ΑΑΔΕ, μια δομή η οποία λειτουργεί με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, το Συμβούλιο Διοίκησης της οποίας ελέγχεται απ’ τους δανειστές, οι οποίοι πιέζουν για μαζικές κατασχέσεις. Όσο για τις δεσμεύσεις κυβερνητικών παραγόντων ότι η ΑΑΔΕ δεν θα προχωρήσει σε μαζικούς πλειστηριασμούς είναι αστείες, αφού με το νόμο που η ίδια κυβέρνηση ψήφισε, στερείται πλέον του δικαιώματος οποιασδήποτε παρέμβασης στη λειτουργία αυτού του μορφώματος.

Αγαπητοί συνάδελφοι, η αποδοχή που τυγχάνει σε κοινοβουλευτικό επίπεδο το κατατεθέν πολυνομοσχέδιο και η πρωτοβουλία της κυβέρνησης για περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία, αλλά και οι απόψεις που χαρακτηρίζουν ημίμετρο την προωθούμενη διάταξη  (προτείνοντας περεταίρω αυστηροποίηση!!!) αποδεικνύει ότι έχουμε απέναντί μας ένα ευρύ μνημονιακό μέτωπο. Ένα μπλόκ δυνάμεων που αμφισβητεί το δικαίωμα στην απεργία, προσπαθεί να περιορίσει τη δυνατότητα των εργαζομένων να αντιδρούν σε νέα μέτρα ή να διεκδικούν και φυσικά φανερώνει ότι το αφήγημα για επικείμενη έξοδο απ’ τα μνημόνια είναι κενό περιεχομένου.

Απέναντι στο δικό τους μέτωπο, οφείλουμε να αντιτάξουμε τη δική μας συσπείρωση. Να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην ΑΠΕΡΓΙΑ και να της δώσουμε το περιεχόμενου που της αρμόζει, μέσα απ’ τη μαζική συμμετοχή.

Συμμετέχουμε στην στάση εργασίας που έχει προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ για την Δευτέρα 15.1.2018, από τις 12:00 έως τη λήξη ωραρίου, καθώς και στη συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος ώρα 12:30μμ και την πορεία προς τη Βουλή

Αθήνα, 11.1.2018

Για να τυπώσετε την ανακοίνωση ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι. 

 Την Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017 και ώρα 4.30 μμ σε αίθουσα του Ξενοδοχείου Novotel θα διεξαχθεί η Συνδιάσκεψη της παράταξής μας, στο πλαίσιο του 27ου Συνεδρίου της ΠΟΕ ΔΟΥ.

Θα γίνει απολογισμός και προγραμματισμός δράσης και θα οργανώσουμε την τακτική μας για τις διαδικασίες του συνεδρίου.

Με αφορμή τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή, η αξιωματική αντιπολίτευση, προσπαθώντας να διαφοροποιηθεί απ τα σκληρά μέτρα που προβλέπονται στο κείμενο του προϋπολογισμού (μέτρα τα οποία απορρέουν απ’ το 3^ο μνημόνιο που και η ίδια, μαζί με την σημερινή κυβέρνηση, ψήφισε), δεν απέφυγε τον πειρασμό να καταθέσει για άλλη μια φορά και τη δική της ατζέντα. Τις δικές τις προτάσεις για δραστικό περιορισμό των δαπανών, στις οποίες κυρίαρχη θέση κατέχει η μείωση των μισθών του Δημοσίου.

Με δελτίο τύπου στις 22.11.2017 (ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ) το γραφείο τύπου της Νέας Δημοκρατίας, επαναφέρει, μεταξύ άλλων, την πρότασή του Μητσοτάκη για περικοπή 300 εκατομμυρίων απ’ τη μισθοδοσία του Δημοσίου. Πρόταση η οποία φωτογραφίζει την προσωπική διαφορά, μιας και έρχεται σε συνέχεια προηγούμενων τοποθετήσεων του Μητσοτάκη, ο οποίος είχε προτείνει την ‘’αφαίρεση προνομίων («προσωπικές διαφορές») από ειδικές ομάδες δημοσίων υπαλλήλων και τον εξορθολογισμό στρεβλώσεων του ενιαίου μισθολογίου’’.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο ο Μητσοτάκης, ο οποίος άλλωστε είναι… συνεπής και σταθερός στις προτάσεις του και την άποψή του για το Δημόσιο. Το ζήτημα αφορά και την αδυναμία – άρνηση του Συλλόγου μας, με βάση τους νέους συσχετισμούς - ρόλους που ανατέθηκαν μετά τις πρόσφατες συνδικαλιστικές εκλογές, να τοποθετηθεί απέναντι σε αυτή την προκλητική ανακοίνωση. Η απόρριψη της πρότασης της ΑΣΚΙ, να καταδικαστεί με απόλυτο και ξεκάθαρο τρόπο κάθε προσπάθεια μείωσης των μισθών μας, είτε αυτή προωθείται μέσα απ’ τα περιγράμματα θέσης που η κυβέρνηση έφερε, είτε μέσω της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς που η αντιπολίτευση προωθεί, δημιουργεί πολλά ερωτηματικά.

Ως ΑΣΚΙ θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι δεν θα επιτρέψουμε ο Σύλλογος μας να μετατραπεί σε ιμάντα μεταβίβασης πολιτικών, κυβερνητικών ή κομματικών επιδιώξεων και κάθε άλλου είδους φιλοδοξιών. Ο Σύλλογος Αττικής και Κυκλάδων, πρέπει να συνεχίσει να τοποθετείται και να συγκρούεται με πολιτικές ή απόψεις που στοχοποιούν τους εργαζόμενους και προετοιμάζουν το έδαφος για νέα μέτρα και νέες μειώσεις μισθών.

Άλλωστε με τις επιλογές Μητσοτάκη οι εργαζόμενοι συγκρούστηκαν και στο πρόσφατο παρελθόν (αξιολόγηση Μητσοτάκη, διαθεσιμότητες υπαλλήλων κλπ) και τις ακύρωσαν στην πράξη, παρακάμπτοντας και τους τότε συνδικαλιστικούς του βραχίονες εντός των σωματείων μας. Την ίδια τύχη θα έχουν και οι νέες του εξαγγελίες, όσο και αν προσπαθούν ορισμένοι να τις υποβαθμίσουν – αποκρύψουν.

ΑΣΚΙ ΕΦΟΡΙΑΚΩΝ

Γραμματεία Αθήνας