Η εργατική Πρωτομαγιά είναι ημέρα τιμής και αγώνα των εργαζομένων, ενάντια στην εκμετάλλευση και τις κοινωνικές ανισότητες. Αγώνας για τη διατήρηση και διεύρυνση κατακτήσεων και δικαιωμάτων τα οποία συνεχώς απειλούνται.
Είναι ημέρα τιμής για τους νεκρούς του Μάη του 36, του Σικάγο, των 200 εκτελεσθέντων της Καισαριανής.
Οι αγώνες των εργατών του Σικάγο αλλά και μεταγενέστερα, πέτυχαν με θυσίες την καθιέρωση του 8ωρου, την Κοινωνική Ασφάλιση, την υπεράσπιση της μητρότητας, την κανονική άδεια, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, αλλά και την πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά της δωρεάν Υγείας, Παιδείας, Πολιτισμού κ.ά.
Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί, οι γυναίκες και οι νέοι, πληρώνουν τις μνημονιακές πολιτικές της λιτότητας που έχουν οδηγήσει το 1/3 του πληθυσμού στην εξαθλίωση και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Το κράτος Πρόνοιας, η Υγεία, η Παιδεία, η Κοινωνική Ασφάλιση, τα εργασιακά δικαιώματα και οι Συνδικαλιστικές Ελευθερίες στοχοποιούνται. Οι συλλογικές συμβάσεις υποβαθμίζονται. Η δημόσια περιουσία εκποιείται ή ιδιωτικοποιείται αντί πινακίου φακής.
Ακόμα και σήμερα που οι Λαοί όλου του κόσμου δοκιμάζονται από την πανδημία του κορωναϊού, τα πιο φτωχά στρώματα και οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που κυρίως πλήττονται… είτε γιατί εκτίθενται καθημερινά στον κίνδυνο χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, είτε λόγω των συνθηκών εργασίας, διαμονής και διαβίωσης τους.
Σε όλες τις χώρες, έτσι και στη δική μας, έχουν επιβληθεί απαγορευτικά μέτρα στις μετακινήσεις και στις συναθροίσεις, μέτρα αναγκαία για τον περιορισμό της διασποράς της νόσου, που όμως αξιοποιούνται από τις κυβερνήσεις για να λαμβάνονται αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, ανατροπής δικαιωμάτων και περιορισμού συνδικαλιστικών και δημοκρατικών ελευθεριών.
Η ελληνική κυβέρνηση, με ΠΝΠ και με τη Βουλή ουσιαστικά κλειστή, νομοθετεί, από τη μια μεριά, αντεργατικά, αντιεκπαιδευτικά και αντιπεριβαντολογικά μέτρα και από την άλλη, ενοχοποιεί όσους αντιδρούν, με τη δικαιολογία ότι δεν σέβονται τα μέτρα προστασίας.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες…
Μπορεί, μέσα σε τρεις μήνες να κατέρρευσαν, στη συνείδηση των ανθρώπων, οι μύθοι του νεοφιλελευθερισμού και της ελεύθερης αγοράς, του περιορισμού του κράτους και των ιδιωτικοποιήσεων και να αναδείχτηκε η αναγκαιότητα της ύπαρξης και της ενίσχυσης του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα των αγαθών, όπως της Υγείας, της Πρόνοιας και της Ασφάλισης, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι στην επόμενη περίοδο τα πράγματα θα αλλάξουν από μόνα τους.
Αυτοί που σήμερα ομνύουν στο δημόσιο σύστημα Υγείας και τον κοινωνικό ρόλο του κράτους, ταυτόχρονα ετοιμάζουν νέα μέτρα εις βάρος του κοινωνικού κράτους και των εργαζομένων. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και σήμερα, αντί να στελεχώσουν το δημόσιο σύστημα υγείας, με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ενισχύουν τους κλινικάρχες και προσλαμβάνουν με το σταγονόμετρο προσωπικό με ελαστικές εργασιακές σχέσεις!
Ο φετινός εορτασμός της Πρωτομαγιάς πρέπει να αποτελέσει την απαρχή για την ανατροπή αυτών των πολιτικών. Να μην επιτρέψουμε, με το πρόσχημα της Πανδημίας, να αρχίσει ένας νέος κύκλος μέτρων, σε συνέχεια των εδώ και δέκα χρόνια μνημονιακών πολιτικών. Με ενότητα όλων των δυνάμεων της εργασίας Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, με τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρομεσαίους, τους επιστήμονες καλούμαστε σε ενωτικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις που να αποκρούουν την επίθεση που δεχόμαστε. Με ενότητα και αποφασιστικότητα να διεκδικήσουμε και να πάρουμε πίσω όσα μας ανήκουν.
