Ένα ιδιότυπο «μέτωπο» διαμορφώθηκε τις τελευταίες ημέρες στη Ρόδο. Συνδικαλιστές - υπάλληλοι της συμμαχίας με εργοδότες και κυβέρνηση, με τη στήριξη σεκιουριτάδων και τις αντικομμουνιστικές κραυγές Χρυσαυγιτών οδηγούν τον εργατικό συνδικαλισμό στις δικαστικές συμπληγάδες.
Tου Δημήτρη Σταμούλη
Πηγή: prin.gr
Μπράβοι, σεκιουριτάδες, αστυνομικοί και… νόθοι αντιπρόσωποι έδωσαν για άλλη μια φορά το στίγμα στο «δημοκρατικό συνέδριο» που ήθελε να «ξεπετάξει» με συνοπτικές διαδικασίες, σε πεντάστερο ξενοδοχείο της Ρόδου αυτή τη φορά, η αστικοποιημένη εργοδοτική και κυβερνητική ηγεσία της ΓΣΕΕ. Για του λόγου το αληθές, στο πρόγραμμα που μοίρασε στους συνέδρους η φαστ - τρακ διαδικασία προβλεπόταν να αρχίσει την Πέμπτη στις 8 πμ και να τελειώσει στις 5 μμ, χωρίς καμιά διαδικασία νομιμοποίησης συνέδρων ή ομιλίες, αλλά μόνο εκλογή εφορευτικής επιτροπής, ομιλίες Παναγόπουλου και παρατάξεων και εκλογή οργάνων.
Για να βγει το ολιγόωρο πρόγραμμα της… παράστασης επιστρατεύτηκαν δεκάδες μπράβοι και σεκιούριτι, ενώ ζητήθηκε και η συνδρομή της αστυνομίας! Στις 3 τα ξημερώματα της Πέμπτης, συνδικαλιστές και μέλη του ΠΑΜΕ εισήλθαν δυναμικά στο χώρο του συνεδρίου, παρά το γεγονός ότι ρόλο θεματοφύλακα της άθλιας αυτής συμπαιγνίας είχε αναλάβει η ΔΑΚΕ, που με φουσκωτούς της προσπάθησε να ανακόψει το ΠΑΜΕ. Η συνέχεια περιλάμβανε ολίγον από θέατρο, ασθενοφόρα και… νοσηλευόμενους συνδικαλιστές, και ανακοινώσεις του γραφείου… παραπληροφόρησης της ΓΣΕΕ, με άθλιους χαρακτηρισμούς του στιλ «απαγόρευση του συνεδρίου με μεθόδους κομματικής μαφίας» και «ακροδεξιές πρακτικές», προσομοιάζοντας το ΠΑΜΕ με τους χρυσαυγίτες! Μέσα σε αυτό το κλίμα σαπίλας και παρακμής του αστικοποιημένου συνδικαλισμού, βγήκαν από το αυγό τους και τα φίδια της Χρυσής Αυγής που έσπευσαν αρωγοί των Παναγόπουλων και Σία. «Ξύλο από τους τραμπούκους του ΚΚΕ στο συνέδριο της ΓΣΕΕ» έγραψαν, και αμέσως έσπευσαν να αντιγράψουν το «σκονάκι» της ΓΣΕΕ με μπόλικο αντικομμουνιστικό μένος: «Οι κομμουνιστές μπουκάρανε τα ξημερώματα και κατέλαβαν τον συνεδριακό χώρο, ξυλοκοπώντας ανελέητα όποιον βρισκόταν στο διάβα τους». Δε δίστασαν προκλητικά να κατονομάσουν ένα από τα θύματα της δικής τους δολοφονικής επίθεσης στο Πέραμα, τον Σ. Πουλικόγιαννη πρόεδρο του συνδικάτου μετάλλου Αττικής, ως «πρωταγωνιστή» των επεισοδίων! Αλλά αυτός που αφιονίστηκε ήταν ο φυρερίσκος Μιχαλολιάκος που ξύπνησε με εφιάλτες στο twitter: «ΕΑΜ – ΕΛΑΣ Μελιγαλάς στην πράξη. Η νέα ΟΠΛΑ σε πλήρη δράση»! Αυτοί είναι λοιπόν οι πραγματικοί σύμμαχοι της ΓΣΕΕ, το κεφάλαιο και τα δολοφονικά τσιράκια του, οι χρυσαυγίτες…
Οι αντιπρόσωποι της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας, σε δήλωσή τους για τα γεγονότα της Ρόδου, σημείωσαν: «Καταγγέλλουμε τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό για την προσπάθειά του να επιβάλει ένα συνέδριο με εργοδότες και νόθους αντιπροσώπους. Δεν δίστασε, γι’ αυτό, να κινητοποιήσει μπράβους, σεκιουριτάδες και αστυνομία. Καταδικάζουμε την τραμπούκικη επίθεση της ΔΑΚΕ σε βάρος των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ. Η πλήρης χρεοκοπία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού φαίνεται σε όλο της το μεγαλείο. Καμία ταξική δύναμη δεν μπορεί να συνεχίζει όπως πριν. Η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος ενάντια στον αστικοποιημένο συνδικαλισμό αποτελεί επείγουσα αναγκαιότητα».
Μετά το νέο ναυάγιο για τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά η συνέχεια. Πλέον το λόγο έχουν τα αστικά δικαστήρια. Η περίπτωση της ΟΙΥΕ (ομοσπονδία ιδιωτικών υπαλλήλων), που επίσης δεν έκανε τελικά συνέδριο, είναι ενδεικτική, καθώς εκδόθηκε προσωρινή διαταγή διορισμού διοίκησης, ενώ στα μέσα Απριλίου αναμένεται η εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων. Η δοτή διοίκηση που προέκυψε περιλαμβάνει όλο το απερχόμενο ΔΣ, μαζί και τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ! Το ίδιο μοντέλο προφανώς θα ακολουθηθεί και στην περίπτωση της ΓΣΕΕ. Το ερώτημα είναι εάν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ αποδεχτούν τις δοτές θέσεις που τους δίνουν τα δικαστήρια, εμμένοντας σε λογικές «αλλαγής συσχετισμών» ακόμα και με τους δικαστές. Και το σημαντικότερο, εάν θα συνεχίσουν να ακολουθούν τον εκφυλιστικό «σχεδιασμό» κινητοποιήσεων, που προκηρύσσουν οι Παναγόπουλοι και Σία. Το ανεξάρτητο ταξικό ρεύμα στο εργατικό κίνημα δεν μπορεί να συναινέσει σε τέτοιες πρακτικές και καταγγέλλει κάθε είδους παρέμβαση της αστικής δικαιοσύνης στα εργατικά συνδικάτα. Μόνο οι εργάτες και οι συνελεύσεις τους μπορούν να αποφασίζουν για το μέλλον τους και όχι οι δικαστές. Μόνη ελπίδα ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού συνδικαλισμού είναι η στροφή στους εργάτες, στους χώρους δουλειάς, με λογική νέου εργατικού κινήματος και κέντρα αγώνα των ταξικών αγωνιστικών σωματείων που να συντονίζουν και να οργανώνουν τις απεργίες και τους αγώνες.
