Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του 2018 και τα όσα τραγελαφικά και απαράδεκτα έρχονται στην επιφάνεια, δείχνει το πως αντιλαμβάνεται η Διοίκηση την περιβόητη ‘’αξιολόγηση’’.
Υπηρεσίες ή τμήματα που μπορεί να έπιασαν το υπερδιπλάσιο των τεθέντων στόχων, αλλά οι υπάλληλοι τους κρίνονται περίπου ως… ανεπαρκείς. Κριτήρια επιλεκτικά και αδιαφανή, που φανερώνουν διάθεση απαξίωσης και στοχοποίησης υπαλλήλων, αλλά και ταυτόχρονα… επιβράβευσης κολλητών και παρατρεχάμενων.
Καταστάσεις που αποκαλύπτουν με ξεκάθαρο τρόπο το τι ετοιμάζεται για το επόμενο διάστημα, δεδομένου ότι οι μελλοντικές αξιολογήσεις θα είναι συνδεδεμένες με τις αποδοχές των εργαζομένων. Ο κανιβαλισμός και η ανθρωποφαγία είναι πλέον εδώ, εντός ενός συστήματος στο οποίο θα επιβραβεύεται - κυρίως - ο πιο πρόθυμος και πειθήνιος στα προστάγματα του Διευθυντή. Ενός συστήματος που στοχεύει να εγκλωβίσει στα ‘’χαμηλά’’ περιγράμματα όλο και περισσότερους συναδέλφους, αφού η όποια διαδικασία ‘’αναβάθμισης’’ περνάει μέσα από την αξιολόγηση και την απαίτηση - εκτός των άλλων - για βαθμολόγηση άνω του 85% !!!.
Η πολυδιάσπαση της Μισθοδοσίας, η σύνδεση των αποδοχών με Ατομικούς Στόχους, τα Ατομικά Συμβόλαια, η Αδιαφάνεια και τα Υποκειμενικά κριτήρια, οι Υπερεξουσίες των Διευθυντών κλπ, αποτυπώνονται με σαφήνεια στο Νόμο του Μισθολογίου και τα πρώτα δείγματα τα είδαμε με την αξιολόγηση του 2018. Πρόκειται αναμφισβήτητα για μια διαδικασία η οποία δεν ρευστοποιεί μόνο τις εργασιακές σχέσεις, αλλά επιχειρεί να εμφανίσει τους εργαζόμενους ως αποκλειστικά υπεύθυνους για την όποια αναποτελεσματικότητα των υπηρεσιών μας και τη μη επίτευξη των στόχων. Στάδιο προφανώς απαραίτητο προκειμένου να ΄΄νομιμοποιηθεί’’ η περαιτέρω συρρίκνωση των υπηρεσιών μας και η ταυτόχρονη μεταφορά κρίσιμων αντικειμένων σε ιδιώτες.
Απέναντι σε όλα αυτά… οι εργαζόμενοι στην ΑΑΔΕ εξέφρασαν την πλήρη αντίθεσή τους, συμμετέχοντας στην Απεργία – Αποχή, σε ποσοστό που υπερέβη το 90%, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα όσους επιχειρούν συστηματικά να απαξιώσουν αυτόν τον αγώνα. Οι παρατάξεις του Κυβερνητικού και Εργοδοτικού Συνδικαλισμού, όχι μόνο δεν υπερασπίζονται το συντριπτικό ποσοστό αποχής από την αξιολόγηση του 2018 και δεν απαιτούν της απόσυρση της απαράδεκτης αυτής αξιολόγησης, αλλά ΄΄χαριεντίζονται΄΄ σε συναντήσεις – παρωδία με τη Διοίκηση και επιχειρούν να αποδώσουν (σε κοινή γραμμή με τη Διοίκηση) τα αποτελέσματα της αξιολόγησης στους ‘’μη ενημερωμένους σωστά προϊσταμένους’’.
Για τη συνδικαλιστική μας ηγεσία το πρόβλημα δεν είναι τα Ατομικά Συμβόλαια, η πολυδιάσπαση της Μισθοδοσίας, οι Υπερεξουσίες των Διευθυντών, η Μισθολογική υπονόμευση των νεοεισερχόμενων συναδέλφων κλπ. Αυτά άλλωστε η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας (ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚΕ και ΣΑΣ) τα αποδέχτηκε, αποδεχόμενη το περιεχόμενο – λογική του Μισθολογίου και τη σύνδεσή του με την Αξιολόγηση Πιτσιλή. Στην πραγματικότητα… το πρόβλημά τους δεν είναι τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του 2018, αλλά το γεγονός ότι αυτά ήρθαν στην επιφάνεια πριν τις επικείμενες Συνδικαλιστικές Εκλογές, και αυτό τους χαλάει το αφήγημα του… ΄΄καλού Μισθολογίου΄΄.
Αυτές οι τραγελαφικές και ντροπιαστικές για το συνδικαλιστικό κίνημα καταστάσεις αναδεικνύουν ότι το πρόβλημα δεν είναι η ΄΄έλλειψη ενδιαφέροντος΄΄ ή ΄΄αγωνιστικής διάθεσης του κλάδου’’ όπως τεχνηέντως παρουσιάζεται. Το πρόβλημα είναι το Συνδικαλιστικό κατεστημένο (με τις παλιές και νέες εκδοχές), που έχει αναλάβει ρόλο υπεράσπισης της Διοίκησης και όχι των εργαζομένων, που διεκδικεί ρόλο συνδιοίκησης με τους Διευθυντές – Αξιολογητές και έχει ως προτεραιότητα του τον… κατευνασμό των εύλογων αντιδράσεων των συναδέλφων.
Αθήνα, 15.11.2021
Αυτόνομη Κίνηση Εφοριακών
