Κατά την προ 7ετίας έναρξη λειτουργίας της ΑΑΔΕ οι υπέρμαχοι του εγχειρήματος (εντός και εκτός του κλάδου) αφού πρώτα απαξίωσαν και στοχοποίησαν εργαζόμενους και υπηρεσίες, πρόβαλλαν τη σύστασή της ως το μοντέλο λειτουργίας που θα χτύπαγε τη φοροδιαφυγή, θα στεγανοποιούσε τη φορολογική διοίκηση από έξωθεν παρεμβάσεις, θα αντιμετώπιζε φαινόμενα διαφθοράς, θα βελτίωνε το επίπεδο εξυπηρέτησης των πολιτών και φυσικά… θα έφερνε στις υπηρεσίες μας αέρα αξιοκρατίας και διαφάνειας. Μετά από 7 χρόνια λειτουργίας θα ανέμενε κανείς μια στοιχειώδη αποτίμηση της περιόδου, με βάση του στόχους που οι ίδιοι έθεσαν στο δημόσιο διάλογο. Εκτός… και αν η αξιολόγηση στην ΑΑΔΕ είναι κάτι που αφορά μόνο τους τελευταίους τροχούς της αμάξης και όχι φυσικά αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις και καθορίζουν τις τύχες των υπηρεσιών μας.
Επι σειρά ετών η ηγεσία της ΑΑΔΕ και η πολιτική ηγεσία μιλάνε για αριστεία και αξιοκρατία και αυτό που στην ουσία εγκαθιστούν είναι η νομιμοποίηση της αδιαφάνειας και των «παραδιαδικασιών». Διαδικασίες που ακολουθούνται άλα καρτ και διαφοροποιούνται προκειμένου το αποτελέσματα να είναι το… «επιθυμητό». Χρονοβόρες διαδικασίες επιλογής και μοριοδοτήσεις υποψηφίων, που ανατρέπονται με το «πολυεργαλείο» της συνέντευξης. Και όπου φυσικά η «συνέντευξη» δεν αρκεί, ενεργοποιείται η πρόβλεψη της «ειδικής αιτιολογίας» προκειμένου…ο τελευταίος στην κατάταξη να έρθει πρώτος.
Η επιμονή άλλωστε της ηγεσίας της ΑΑΔΕ στην άρνηση δημοσιοποίησης των μορίων του κάθε υποψηφίου-διεκδικητή μιας θέσης, το ασαφές πλαίσιο διενέργειας των συνεντεύξεων, η επιλεκτική προκήρυξη θέσεων και φυσικά η συνεχής επίκληση της «ειδικής αιτιολογίας», επιβεβαιώνουν απλά τη διάχυτη εικόνα περί αδιαφάνειας και αναξιοκρατίας.
Επιβεβαίωση άλλωστε της παραπάνω κατάστασης αποτελεί και η πρόσφατη κανονιστική για τη στελέχωση των Θέσεις Εργασίας Ειδικής Βαρύτητας, με τα διαφορετικά κριτήρια επιλογής. Επαναλαμβανόμενες εξετάσεις, αξιολογήσεις, εκπαιδεύσεις και… επανεκπαιδεύσεις και διαρκή φίλτρα προκειμένου να γίνει κάποιος ‘’βοηθός ελεγκτή’’. Αντιθέτως… Συνέντευξη, «ειδική διαδικασία» και μη ανακοινώσιμα κριτήρια για την επιλογή των ‘’εμπειρογνωμόνων’’ και των ‘’αυλικών’’.
Τα… αναπάντητα ερωτήματα άλλωστε που συνεχώς διατυπώνει η ΑΚΕ, τόσο δημόσια όσο και στις συνεδριάσεις των Συνδικαλιστικών μας Οργάνων, εκθέτουν την ηγεσία της ΑΑΔΕ και καταρρίπτουν το αφήγημα περί ανεξαρτησίας της και αποκλεισμού παρεμβάσεων στη λειτουργία της.
1. Για ποιο λόγο η ηγεσία της ΑΑΔΕ επιμένει (με το αστείο επιχείρημα των προσωπικών δεδομένων) να μη δημοσιοποιεί τη σειρά κατάταξης και τα μόρια (τυπικά προσόντα, συνέντευξη κλπ) των συμμετεχόντων σε μια προκήρυξη;
2. Τι νόημα έχει η παραπάνω διαδικασία, όταν ο Διοικητής ή στο όνομα των εξουσιών του Διοικητή, η όποια κατάταξη μπορεί να ανατραπεί με το πρόσχημα της «ειδικής αιτιολογίας»;
3. Πως εξηγεί η Διοίκηση το γεγονός ότι η έκδοση αποτελεσμάτων για σειρά διαγωνιστικών διαδικασιών καθυστερεί πολύ πέραν των αυστηρών χρονικών ορίων που η διαδικασία θέτει;
4. Πως εξηγείται το γεγονός ότι στελέχη στα οποία η Διοίκηση (σε συναντήσεις με συνδικαλιστικά όργανα) χρέωνε αποτυχία επίτευξης στόχων και δυσλειτουργία υπηρεσιών, στη συνέχεια να καλούνται - απ’ την ίδια Διοίκηση - να στελεχώσουν ιδιαίτερα νευραλγικές θέσεις;
5. Πως εξασφαλίζεται η ίση μεταχείριση και το ίδιο επίπεδο – βαθμός δυσκολίας των ερωτήσεων που τίθενται κατά τη διαδικασία των συνεντεύξεων;
6. Για ποιο λόγο δεν υπάρχει μαγνητοφώνηση των συνεντεύξεων και επίσημα πρακτικά, παρά μόνο «πρόχειρες σημειώσεις», οι οποίες μάλιστα καθαρογράφονται μήνες μετά την έκδοση των αποτελεσμάτων και σίγουρα μετά το πέρας του διαστήματος που έχει κάποιος υποψήφιος να κάνει ένσταση επι της διαδικασίας;
Προφανώς και δεν τρέφουμε αυταπάτες για το επίπεδο διαφάνειας και αξιοκρατίας στην ΑΑΔΕ, ούτε φυσικά για τα κριτήρια στελέχωσης των υπηρεσιών. Όπως και δεν έχουμε καμιά αμφιβολία για το αν η δημιουργία της ΑΑΔΕ έγινε για να επιβάλλει κανόνες διαφάνειας. Η εμπειρία άλλωστε των ετών αυτών δείχνει το ακριβώς αντίθετο, ενώ το πρωτόγνωρο οργανωτικό αυτό μοντέλο «επιτρέπει» στηνεκάστοτε πολιτική ηγεσία να αποφεύγει τις απαντήσεις επικαλούμενη τη… δήθεν ανεξαρτησία της ΑΑΔΕ.
Θα συνεχίσουμε όμως να αναδεικνύουμε δημόσια (και) αυτά τα ζητήματα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η πολιτική ηγεσία και η ηγεσία της ΑΑΔΕ κραυγάζουν… για την ‘’αριστεία’’ και την ‘’αξιολόγηση’’. Να αναδεικνύουμε ένα ζήτημα που δεν αφορά απλά τη στελέχωση των υπηρεσιών μας, αλλά τη λειτουργία και τον έλεγχο αυτών μέσω αδιαφανών διαδικασιών. Θα συνεχίζουμε να θέτουμε τα ζητήματα της διαφάνειας και της αξιοκρατίας στις συνεδριάσεις των συνδικαλιστικών μας οργάνων, καλώντας τα να πάρουν θέση, αλλά και να αναλάβουν πρωτοβουλίες, διαψεύδοντας τη διάχυτη (δυστυχώς) αίσθηση ότι αποτελούν και αυτά (με τη στάση ή την αδράνειά τους) μέρος του προβλήματος.
