Mετά από μια παρατεταμένη περίοδο - που πλησιάζει πλέον τη 15ετία - συνεχών μειώσεων των εισοδημάτων, έρχεται να προστεθεί η εκτόξευση του πληθωρισμού πάνω από 12% που ουσιαστικά εξανεμίζει το όποιο διαθέσιμο εισόδημα. Μια 15ετία η οποία χαρακτηρίστηκε επίσης απ’ τη συρρίκνωση κοινωνικών δομών, τη διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας, την διαρκή υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, την ιδιωτικοποίηση νευραλγικών τομέων όπως αυτοί της ενέργειας, των μεταφορών, και της ΔΕΗ. Επιλογών… τα αποτελέσματα των οποίων βιώνει πλέον καθημερινά ο κάθε εργαζόμενος που καλείται να πληρώσει τους υπέρογκους λογαριασμούς της ΔΕΗ, που δυσκολεύεται να καλύψει το κόστος μετακίνησης ή πάγιες ανελαστικές του υποχρεώσεις.
Μια περίοδος η οποία χαρακτηρίστηκε από μια συστηματική προσπάθεια ενοχοποίησης της συλλογικής δράσης, της αντίστασης και των διεκδικήσεων απ’ την πλευρά των εργαζομένων. Μια περίοδο που ολοκληρώνεται με την προσπάθεια εφαρμογής του ν. Χατζηδάκη, ο οποίος στοχεύει στην πλήρη κατάργηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και την απονεύρωση κάθε δυνατότητας των εργαζομένων, μέσω διαδικασιών που αυτοί επιλέγουν, να υπερασπιστούν τη ζωή τους και τις οικογένειές τους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μετά την ψήφιση του νόμου Χατζηδάκη οι Υπουργοί της Κυβέρνησης οδηγούν στα δικαστήρια το σύνολο σχεδόν των σωματείων που προκηρύσσουν απεργίες και όλες κρίνονται παράνομες.
Περίοδος η οποία χαρακτηρίστηκε απ τη σύσταση της ΑΑΔΕ και τις ραγδαίες αλλαγές τόσο στη δομή των υπηρεσιών μας, όσο και στο επίπεδο των εργασιακών σχέσεων που διαμορφώνονται πλέον σε αυτές. Συρρίκνωση των υπηρεσιών, υποστελέχωση και υλικοτεχνική υποβάθμιση, εντατικοποίηση της εργασίας, πολλαπλασιασμός των φαινομένων αυταρχισμού, υπό τη διαρκή απειλεί της ‘’αξιολόγησης’’, πολυδιάσπαση των εργαζομένων κλπ. Μια περίοδος κατά την οποία συνεχίστηκε η υποβάθμιση του ΣΔΟΕ, με τον περιορισμό των αρμοδιοτήτων του και τη συνεχή διαρροή σε προσωπικό, αλλά και η συστηματική υποβάθμιση των Κτηματικών Υπηρεσιών και του έργου τους.
Ο κύκλος αυτός της συνεχούς συρρίκνωσης των εισοδημάτων και της υποβάθμισης του βιοτικού μας επιπέδου πρέπει να κλείσει και αυτό θα γίνει με τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις των ίδιων των εργαζόμενων. Στην κατεύθυνση αυτή, η Γενική Απεργία της 9ης Νοεμβρίου 2022 μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία αντιστροφής αυτής της πορείας. Με τη μαζική μας συμμετοχή παλεύουμε όχι μόνο να αποτρέψουμε το νέο λογαριασμό που μας ετοιμάζει η κυβέρνηση, αλλά να απαιτήσουμε ουσιαστικές αυξήσεις στους Μισθούς μας και αποκατάσταση των απωλειών των προηγούμενων ετών.
Απαιτούμε:
- Αυξήσεις στους Μισθούς τουλάχιστον ίσες με την αύξηση του πληθωρισμού και του ΑΕΠ
- Επαναφορά 13ου και 14ου Μισθού
- Ξεπάγωμα των Κλιμακίων
- Συνολική κατάργηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης
- Στήριξη του ΕΣΥ
- Μείωση του κόστους Ενέργειας
- Κατάργηση του ν. Χατζηδάκη
-
Κατάργηση της ΑΑΔΕ
-
Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού
-
Ένταξη των Νεοεισερχόμενων στο καθεστώς της Προσωπικής Διαφοράς
-
Ενίσχυση των Κτηματικών & του ΣΔΟΕ με αρμοδιότητες και προσωπικό
-
Κάλυψη του κόστους Μετακίνησης για υπηρεσιακές ανάγκες
