ΑΡΘΡΟ: Του Ηλία Βρεττάκου (Αντιπροέδρου του Δ.Σ. του Κοινωνικού Πολύκεντρου της ΑΔΕΔΥ)
Στο αντιλαϊκό ν/διο που συζητιέται στη βουλή μεταξύ των άλλων περιλαμβάνονται και οι διατάξεις που αφορούν τις συνδικαλιστικές άδειες. Με τις διατάξεις αυτές η κυβέρνηση καταργεί ουσιαστικά το δικαίωμα των συνδικαλιστικών αδειών κυρίως στις πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες οργανώσεις, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κοινωνία κάνοντας λόγο για διεύρυνση του δικαιώματος.
Η κατάργηση των συνδικαλιστικών αδειών γίνεται κυρίως μέσα από την ρητή πρόβλεψη του ν/διου ότι οι συνδικαλιστικές άδειες χορηγούνται χωρίς αποδοχές.
Με το ν/διο προβλέπεται γενικά ο ίδιος αριθμός ημερών αδείας και τα ίδια πρόσωπα που τις δικαιούνται που προέβλεπε και ο ν. 1264/82.
Το ν/διο όμως που προωθείται για ψήφιση αναφέρει ρητά ότι οιάδειες των διοικήσεων των πρωτοβαθμίων οργανώσεων καθώς και των μελών των ΔΣ των ομοσπονδιών, των ΕΚ και των ΝΤ ΑΔΕΔΥ είναι χωρίς αποδοχές.
Θυμίζουμε ότι μια τέτοια ρύθμιση προβλεπόταν στο ν 1264/82 αλλά για τιςμη αντιπροσωπευτικές οργανώσεις. Το γεγονός ότι προωθείται διάταξη που ρητά προβλέπει συνδικαλιστικές άδειες χωρίς καταβολή αποδοχών δημιουργεί νέααρνητικά δεδομένα.
Ακυρώνει τη θετική ρύθμιση του Ν.1400/83, αφού ο σημερινός νόμος είναι μεταγενέστερος. Ακυρώνει όμως και τις όποιες δυνατότητες δίνει το άρθρο 18 του ν1264 και ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους στο δημόσιο όπου δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις μέσα από τις οποίες να έχουν κατοχυρωθεί τα σχετικά δικαιώματα.
Σε μια περίοδο που το συνδικαλιστικό κίνημα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών και ιδιαίτερα εξαιτίας της μεγάλης ανεργίας, των απολύσεων, της κατάργησης των συλλογικών διαπραγματεύσεων, των βάρβαρων εργασιακών σχέσεων αλλά και των δικών του προβλημάτων και αδυναμιών, οι επιλογές της σημερινής κυβέρνησης αποσκοπούν στην πάρα πέρα διάλυση του σκ στοχεύοντας στην καρδιά του, δηλαδή τα δικαιώματα των διοικήσεων των συλλόγων και των σωματείων.
Είναι φανερό ότι με δεδομένη την οικονομική κατάσταση των σωματείων και χωρίς πληρωμένες τις όποιες άδειες στις διοικήσεις τους, δεν υπάρχουν ή περιορίζονται δραματικά οι δυνατότητες για επισκέψεις σε εργασιακούς χώρους , για προστασία των μελών τους από την αυθαιρεσία των εργοδοτών, για συσκέψεις, παραστάσεις κλπ.
Οι παραπάνω διατάξεις θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην λειτουργιά και δράση του σκ και θα εντείνουν τα φαινόμενα συναλλαγής, εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, της παραταξιοποίησης, της κομματικοποίησης , των πελατειακών σχέσεων , της συγκρότησης προεδρείων, της εξάρτησης και υποταγής των συνδικάτων. Οι επιλογές αυτές βέβαια αποτελούν το πρώτο στάδιο της κυβερνητικής επίθεσης ενάντια στα συνδικάτα. Θα ακολουθήσει η ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας με την επαναφορά του αντεργατικού άρθρου 4 που η κυβέρνηση έχει ήδη συμφωνήσει με τους δανειστές.
