Το Μισθολόγιο της ΑΑΔΕ, το οποίο ψηφίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες απ’ την Κυβέρνηση, επιχειρεί να δημιουργήσει ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον στις υπηρεσίες μας.
Ως κομμάτι του παζλ που περιλαμβάνει τα Περιγράμματα Θέσης και την προωθούμενη Αξιολόγηση, έρχεται να εισάγει ένα πρωτόγνωρο για τη Δημόσια Διοίκηση (ακόμα και για τον ιδιωτικό τομέα) μοντέλο λειτουργίας, καθώς και διατάξεις που βρίσκονται σε αντίθεση με προβλέψεις του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα.
1. Συνδέει τα Περιγράμματα Θέσης με διαφορετικό μισθολογικό καθεστώς, εισάγοντας τα ξεχωριστά μισθολόγια και την άμεση μεταβολή των αμοιβών σε περίπτωση μετακίνηση και αλλαγής περιγράμματος.
2. Εισάγει για πρώτη φορά στο Δημόσιο έναν άνευ προηγουμένου εκβιασμό, συνδέοντας Τακτικές Αποδοχές με το δικαίωμα συμμετοχής σε μια Συνδικαλιστική Δράση.
3. Δεν αντιμετωπίζει το ζήτημα της ένταξης των νεοεισερχόμενων συναδέλφων στο καθεστώς της Προσωπικής Διαφοράς. Αντιθέτως… κάθε νεοεισερχόμενος στον κλάδο συνάδελφος μετατρέπεται σε δια βίου όμηρος της Διοίκησης, μιας και οι ‘’εξασφαλισμένες’’ αποδοχές του είναι αυτές του Ενιαίου Μισθολογίου και η καταβολή οποιασδήποτε επιπλέον παροχής είναι υπό την αίρεση της συμμετοχής στην Αξιολόγηση και της εξασφάλισης βαθμολογίας ικανής να τον διατηρήσει στη θέση που κατέχει.
4. Δημιουργεί διαφορετικό Μισθολογικό Καθεστώς για τους Εργαζόμενους στην ΑΑΔΕ και στους εκτός ΑΑΔΕ (ΣΔΟΕ, ΚΤΗΜΑΤΙΚΕΣ κλπ) οδηγώντας στην παραπέρα διάσπαση του κλάδου.
5. Δημιουργεί μια ‘’κάστα’’ καλοπληρωμένων διευθυντικών στελεχών, πιστών στη Διοίκηση και πρόθυμων να εφαρμόσουν ανά πάσα στιγμή τις επιθυμίες της.
6. Στερεί το δικαίωμα διεκδίκησης θέσης ευθύνης σε όποιον δεν συμμετέχει στην αξιολόγηση, ακολουθώντας τις αποφάσεις των συνδικαλιστικών του οργάνων, επαναφέροντας ουσιαστικά τη διάταξη Γεροβασίλη, παρ’ ότι αυτή έχει ακυρωθεί στα Δικαστήρια. Σε ένα ούτως ή άλλως αδιαφανές και μη αξιοκρατικό σύστημα επιλογής, όπου η ‘’ειδική αιτιολογία’’ και η ‘’συνέντευξη’’ αποτελούσε το… βασικό προσόν, έρχεται να νομοθετήσει τη… δουλικότητα για όποιον έχει φιλοδοξίες για υπηρεσιακή εξέλιξη.
7. Πρόκειται για μια παγκόσμια πρωτοτυπία, βάσει της οποίας ψηφίζεται μισθολόγιο, χωρίς να περιλαμβάνει τους Μισθούς (!!!) και η συζήτηση πραγματοποιείται βάσει διαρροών και υποσχέσεων για αυξήσεις σε μερίδα συναδέλφων (διαδικασία την οποία αναπαράγει δυστυχώς και η Ομοσπονδία).
8. Προβλέπει την πρόσληψη υπαλλήλων υψηλών τυπικών προσόντων με συμβάσεις 3ετίας, δείχνοντας αναμφισβήτητα τις προθέσεις τους για το μέλλον των εργασιακών σχέσεων στον κλάδο μας.
9. Παρέχει σκανδαλώδεις (πέραν των προβλέψεων του ιδρυτικού νόμου) εξουσιοδοτήσεις στο Διοικητή, για αλλαγές σε περιγράμματα, αποδοχές κλπ, γεγονός που καθιστά τις όποιες ΄΄δεσμεύσεις’’ μάλλον ανούσιες.
10. Εισάγονται μέσω της αξιολόγησης και της σύνδεσής της με το Μισθολόγιο, τα ατομικά Συμβόλαια και οι ατομικοί στόχοι.
Οι δυσμενείς αυτές εξελίξεις όμως σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία. Τα σχέδια αυτά είχαν με σαφήνεια και βήμα προς βήμα περιγραφεί τόσο σε σχετική έκθεση που η ΑΚΕ είχε δημοσιοποιήσει εδώ και καιρό (αντιμετωπίζοντας την αδιαφορία της Συνδικαλιστικής Ηγεσίας), όσο και μέσω δημόσιων τοποθετήσεων (δηλώσεις, συνεντεύξεις κλπ), αλλά και επίσημων ενημερώσεων του Διοικητή προς την Ομοσπονδία.
Αντί όμως της κινητοποίησης και της ανάληψης πρωτοβουλιών που θα ανέτρεπαν τους προωθούμενους σχεδιασμούς, η Συνδικαλιστική μας Ηγεσία αρκέστηκε σε συνεχείς διαβεβαιώσεις περί αναβολής ή μετάθεσης για το… μακρινό μέλλον των όποιων σχεδίων. Τακτική προφανώς όχι τυχαία, αφού είχε προαποφασιστεί η αποδοχή των σχεδιασμών της Πολιτικής Ηγεσίας και οι όποιες αντιδράσεις, αποτελούσαν απλώς στάχτη στα μάτια των συναδέλφων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η στάση της Συνδικαλιστικής Ηγεσίας στην υπόθεση της Προσωπικής Διαφοράς των νέων συναδέλφων και η ουσιαστική υπονόμευση ακόμα και των προσπαθειών - πρωτοβουλιών που οι ίδιοι οι συνάδελφοι αναλάμβαναν. Ψεύτικες διαβεβαιώσεις, ‘’γραφειοκρατικού τύπου… καταστολή’’ και ακύρωση κινητοποιήσεων, προσπάθεια απαξίωσης του Συντονιστικού. Και σήμερα… εμφανίζουν (με πανηγυρικό μάλιστα ύφος) το καθεστώς ομηρίας στο οποίο τίθενται οι νέοι συνάδελφοι, ως λύση του προβλήματος. Αυτός όμως ήταν και ο αρχικός τους σχεδιασμός. Σχέδια τα οποία είχαν επισημανθεί σε πλήθος ανακοινώσεων και παρεμβάσεων της ΑΚΕ τόσο στις Συνεδριάσεις, όσο και τις ενημερώσεις μας στη ΦΟΤΑ και τους χώρους δουλειάς.
Ακόμα και η μαζική συμμετοχή των συναδέλφων στην Απεργία - Αποχή απ’ την αξιολόγηση (παρά τις προσπάθειες συγκεκριμένων δυνάμεων να υπονομεύσουν αυτή την προσπάθεια) δεν κατέστη δυνατό να αλλάξει τις διαθέσεις της ηγεσίας της Ομοσπονδίας. Άλλωστε η συντριπτική συμμετοχή σε αυτήν, μάλλον αμηχανία δημιούργησε, παρά αισιοδοξία και αποφασιστικότητα και μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι καμιά προσπάθεια δεν έγινε, προκειμένου να αξιοποιηθεί συνδικαλιστικά αυτή η επιτυχημένη κινητοποίηση, κάτι που αποτέλεσε συνειδητή επιλογή μιας συνδικαλιστικής ‘’ελίτ’ και είναι μνημείο κυβερνητικού και εργοδοτικού Συνδικαλισμού.
Όλα όμως έχουν την εξήγησή τους. Η απόφαση για αποδοχή (αν όχι στήριξη) των επιλογών της Πολιτικής Ηγεσίας είχε ληφθεί ήδη από ορισμένους, ενώ κάποιοι άλλοι… ήταν έτοιμοι από καιρό. Επιλογές οι οποίες αποτυπώθηκαν στην απόφαση του Γενικού Συμβουλίου (με την ψήφο των ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚΕ και ΣΑΣ), απόφαση που συνοδεύτηκε με δικαιολογίες και εκτιμήσεις ότι ‘’το νομοσχέδιο είναι σε θετική κατεύθυνση’’, οτι ‘’πρέπει να θεωρείται πλέον δεδομένο’’ κλπ. Απόφαση η οποία ελήφθη μέσα από μια διαδικασία παρωδία και ανέτρεψε, με συνοπτικές διαδικασίες, προηγούμενες θέσεις του Γενικού Συμβουλίου.
Άλλωστε η επιχείρηση ‘’σερβιρίσματος’’ του Νομοσχεδίου ξεκίνησε πριν τη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου, τόσο με Ενημερωτικό Σημείωμα της Ομοσπονδίας (8.2.21) που ακολούθησε τη συνάντηση με τον Διοικητή (το οποίο είχε και την υπογραφή της ΑΣΚΙ), όσο και με υποστηρικτικές για το νομοσχέδιο αναρτήσεις Συνδικαλιστικών Στελεχών στο Διαδίκτυο, αλλά και ανακοινώσεις παρατάξεων οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν μάλιστα στην Βουλή απ’ τον Σταϊκούρα, ως… απόδειξη για την ‘’αποδοχή’’ απ’ την πλευρά των εφοριακών του νομοσχεδίου.
Αγαπητοί-τες Συνάδελφοι-σες
Η ψήφιση του Νομοσχεδίου φέρνει αναμφισβήτητα τον κλάδο σε δυσμενέστερη θέση, αλλά και λύνει τις όποιες τελευταίες αμφιβολίες ή ψευδαισθήσεις για τις πραγματικές προθέσεις της ΑΑΔΕ και της Κυβέρνησης αναφορικά με το εργασιακό περιβάλλον που προωθούν. Ταυτόχρονα όμως δημιουργεί και ένα τεράστιο πεδίο δράσης και ανάληψης πρωτοβουλιών προκειμένου προβλέψεις όπως η εισαγωγή Ατομικών Συμβολαίων, η θέσπιση Ατομικών Στόχων, η αξιολόγησης που εισάγει τον κανιβαλισμό, η κατάργηση του ωραρίου, οι απλήρωτες υπερωρίες, οι Εκβιασμοί και οι Απειλές της Διοίκησης κλπ, να μην εφαρμοστούν.
Οι συνθήκες που διαμορφώνονται θα φέρουν αναπόφευκτα και με ουσιαστικό τρόπο στην επιφάνεια την Πρόταση των τριών Ομοσπονδιών για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Πρόταση η οποία (παρά τα επιμέρους προβλήματα) αποτελεί ασπίδα απέναντι στο προωθούμενο σχέδιο, εξασφαλίζει την ενότητα του κλάδου και δημιουργεί περιβάλλον διεκδίκησης καλύτερων συνθηκών εργασίας. Μια πρόταση η οποία μπορεί να αποτελέσει ένα ανάχωμα απέναντι στις επιπλέον υπερεξουσίες που παραχώρησε η κυβέρνηση στον Διοικητή και αφορούν τις ζωές μας. Μια πρόταση η οποία όλο το προηγούμενο διάστημα υπονομεύτηκε ευθέως απ’ την Ομοσπονδία.
Είναι βέβαια προφανές ότι οι συνθήκες και οι συσχετισμοί που έχουν διαμορφωθεί σε επίπεδο Ομοσπονδίας, οι ισχυρές (και… φαινομενικά ετερόκλητες) συμμαχίες που διαμορφώνονται, η κυριαρχία του εναλλασσόμενου κυβερνητικού αλλά και εργοδοτικού συνδικαλισμού, δημιουργούν πρόσθετες δυσκολίες. Άλλωστε όπως αρκετές φορές έχουμε αναφέρει (και δυστυχώς επιβεβαιωνόμαστε) το σημερινό συνδικαλιστικό τοπίο, με τις παλιές και νέες εκδοχές του, αποτελεί μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.
Οι συσχετισμοί αυτοί όμως βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με τις πραγματικές εκτιμήσεις, αλλά και διαθέσεις των συναδέλφων. Των συναδέλφων που βιώνουν τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, των συναδέλφων που δεν υπέκυψαν σε εκφοβισμούς και πιέσεις και απείχαν απ’ την αξιολόγηση σε ποσοστό 90%. Των συναδέλφων που επιθυμούν την ανάπτυξη ενός διαφορετικού συνδικαλιστικού μοντέλου, που θα σέβεται και δεν θα ξεπουλά τους εργαζόμενους, που θα υπερασπίζεται τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά τους, που δεν θα υπονομεύει τις απεργίες που το ίδιο προκηρύσσει, που δεν θα έχει ως κύρια επιδίωξή του τη συνδιοίκηση και τη διαχείριση μέρους της εξουσίας. Ένα Συνδικαλιστικό Κίνημα που με όχημα την αλληλεγγύη, θα αναδεικνύει και λύνει τόσο τα μικρά προβλήματα της καθημερινότητας στους χώρους δουλειάς, αλλά θα οργανώνει και μεγάλους νικηφόρους αγώνες, αποκτώντας ξανά εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας Ενός συνδικαλιστικού μοντέλου που θα υπερασπιστεί το Δημόσιο Χαρακτήρα των υπηρεσιών μας, που θα αμφισβητήσει επι της ουσίας και θα διεκδικήσει την κατάργηση της ΑΑΔΕ.
Μπορούμε και Πρέπει να τους Σταματήσουμε
Διεκδικούμε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με βάση την πρόταση των τριών Ομοσπονδιών
Διεκδικούμε την ΑΜΕΣΗ ένταξη ΟΛΩΝ των Συναδέλφων στο καθεστώς της Προσωπικής Διαφοράς
Υπερασπιζόμαστε την ΕΝΟΤΗΤΑ του κλάδου
Η Καθολική Αποχή απ την Αξιολόγηση δείχνει το Δρόμο
Συνεχίζουμε τον Αγώνα
Αθήνα, 23.2.2021
Αυτόνομη Κίνηση Εφοριακών
