του Γιώργου Κουτσούκου
Η ανακοίνωση από την κυβέρνηση τη Δευτέρα, 23-5-2011, του μεσοπρόθεσμου προγράμματος «συνέπεσε» με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού το διάστημα Ιανουαρίου-Απριλίου.
Έτσι, η αποτυπωμένη στα αποτελέσματα του τετραμήνου κατάρρευση των δημοσίων εσόδων (-9,1% το τετράμηνο αντί για αύξηση 8,5% σύμφωνα με τον ετήσιο στόχο, δηλαδή «μαύρη» τρύπα 2,8 δις ευρώ!), αντί να προβληματίσει, τουλάχιστον, το οικονομικό επιτελείο, χρησιμοποιήθηκε – σε μια πρωτοφανή, φαινομενικά, αντιστροφή της λογικής- ως πρόσχημα για την επιβολή νέων εξοντωτικών μέτρων λιτότητας, συνολικού ύψους 28,4 δις ευρώ για το διάστημα 2011-2015, πλέον των 50 δις ευρώ των ιδιωτικοποιήσεων.
Κι εδώ γεννάται το ερώτημα: Μα καλά, δεν καταλαβαίνει ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο ότι η συνταγή της φοροεπιδρομής και των περικοπών έχει χρεοκοπήσει; Δεν καταλαβαίνουν ότι το μνημόνιο απέτυχε παταγωδώς; Δεν βλέπουν ότι η επιχείρηση επίτευξης των μνημονιακών στόχων για έλλειμμα, χρέος, ύφεση, φοροέσοδα κ.τλ έχει ναυαγήσει; Τι πραγματικά συμβαίνει;
Η απάντηση είναι απλή: Η κυβέρνηση επιμένει στην ίδια συνταγή επειδή το μνημόνιο είναι εξαιρετικά επιτυχημένο. Αυτή είναι η αλήθεια. Η φοροεπιδρομή και οι περικοπές έχουν στεφθεί με απόλυτη επιτυχία. Και αυτό συμβαίνει, επειδή ο πραγματικός στόχος του μνημονίου δεν είναι φυσικά η μείωση του ελλείμματος και του χρέους αλλά η αναδιανομή του πλούτου σε βάρος των πολλών, σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Για να το αποδείξουμε αυτό αρκεί μια απλή ματιά στις ενέργειες της κυβέρνησης στο μέτωπο της φορολογίας, που αποτελεί το «κλειδί» για να κατανοήσουμε τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας τους τελευταίους 12 μήνες.
Έχουμε λοιπόν μια κυβέρνηση, η οποία οδύρεται για το ότι «δεν υπάρχει σάλιο» και γι' αυτό υποτίθεται ότι προχωρά στη λήψη συνεχώς νέων μέτρων, με αποκορύφωμα τα μέτρα του μεσοπρόθεσμου. Κι όμως. Στο τελευταίο φορολογικό νομοσχέδιο αυτή η κυβέρνηση ψήφισε τη μείωση του φορολογικού συντελεστή για τις μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας (ΑΕ και ΕΠΕ) από το 24% στο 20% και χάρισε σημαντικές φοροαπαλλαγές στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και στις πολυεθνικές, μέσω της διάταξης για πλήρη, επί της ουσίας, φοροαπαλλαγή των διανεμόμενων μερισμάτων τους (αυτό συμβαίνει λόγω των συμβάσεων αποφυγής διπλής φορολογίας). Τα αποτελέσματα των συγκεκριμένων ρυθμίσεων του φορολογικού νομοσχεδίου θα στοιχίσουν στα δημόσια έσοδα περίπου μισό δις ευρώ κατ΄ έτος, πράγμα που σημαίνει ότι στο διάστημα 2011-2015 θα υπάρξει συνολική απώλεια για το κρατικό ταμείο 2,5 δις ευρώ! Αυτό το νούμερο τώρα πρέπει να το πολλαπλασιάσουμε επί 3 για να βρούμε πόσα δις μέτρων πρέπει να ληφθούν για να εξοικονομηθεί το ποσό των 2,5 δις (αυτό συμβαίνει διότι η επίδραση των μέτρων στη μείωση του ελλείμματος είναι υποπολλαπλάσια, δηλ. τα μέτρα των 21, περίπου, δις ευρώ που θα ληφθούν συνολικά το 2011 θα μειώσουν το έλλειμμα κατά 6,5-7 δις μόνο, για λόγους που έχουν να κάνουν με την υψηλή φοροδιαφυγή, την μεγαλύτερη ύφεση που προκαλούν τα μέτρα κ.α). Έτσι, φτάνουμε στο αστρονομικό ποσό των 7,5 δις ευρώ, που υπερβαίνει κατά πολύ τα 6,4 δις ευρώ του «πακέτου» του μεσοπρόθεσμου για το 2011. Αυτή η απλή, οικονομική αλήθεια καταδεικνύει την βαθιά ταξικότητα των μέτρων του μεσοπρόθεσμου, σε συνδυασμό βέβαια με την επιλογή των στόχων της νεοφιλελεύθερης επίθεσης: κράτος πρόνοιας, δημόσια αγαθά, χαμηλόμισθοι, συνταξιούχοι κτλ.
Ποιος είπε λοιπόν ότι το μνημόνιο δεν είναι επιτυχημένο;
