Οι γυναίκες που βιάζονται και δολοφονούνται δεν είναι άτυχες. Η Ελένη, η Αγγελική (δυο μόνο ονόματα ανάμεσα στα αμέτρητα) δεν γλίστρησαν στα βράχια. Δέχτηκαν την πιο ωμή επίθεση στα πλαίσια του σεξισμού και της πατριαρχίας. Αυτή που καλλιεργεί αντρικές συνειδήσεις που θεωρούν τα γυναικεία σώματα ιδιοκτησία τους.
Εμάς, «αυτονόητες» ερωτήσεις που αφορούν το πρότερο βίο, τις παρέες, το που βρισκόταν, τι φορούσε και τι είχε πιει, μας προκαλούν αηδία. «Αυτονόητες» παροτρύνσεις στις οικογένειες των γυναικών να τις «πονηρέψουν», ή να τις «προστατέψουν», τη στιγμή μάλιστα που συχνά γυναικοκτόνοι και βιαστές είναι άντρες του οικογενειακού περιβάλλοντος (πατεράδες, σύζυγοι, αδελφοί κλπ.), μας εξοργίζουν.
Η ανίχνευση της εθνικής καταγωγής από τα Μ.Μ.Ε. των βιαστών και γυναικοκτόνων είναι δωράκι στην ακροδεξιά ρητορική. Αν η γυναίκα αρνηθεί, θα βρεθεί δολοφονημένη. Αν αντισταθεί, θα καταδικαστεί. Αν δεν αντισταθεί, θα θεωρηθεί «εύκολη». Δεν έχουμε πλέον διάθεση για πολλά λόγια γιατί έφτασε η ώρα των πράξεων…
Μετά τις πρώτες διαδηλώσεις από το φεμινιστικό κίνημα και τους αλληλέγγυους, εστάλησαν και τα πρώτα μηνύματα και πιέσεις, προς τα συνδικάτα, για οργάνωση κινητοποιήσεων, προβάλλοντας παράλληλα και τις πάγιες διεκδικήσεις των γυναικών για ίση αμοιβή, για ίση εργασία και ενάντια στις σεξουαλικές παρενοχλήσεις.
Έμπνευση, αντλούν οι γυναίκες στην Ελλάδα από την κινητοποίηση χιλιάδων γυναικών σε όλες τις γωνιές του κόσμου, από την Αμερική ενάντια στον Τραμπ μέχρι τη Βραζιλία ενάντια στο Μπολσονάρο, αλλά και από τις τεράστιες διαδηλώσεις που έγιναν στην Ινδία από εργάτριες στην κλωστοϋφαντουργία.
Η πρωτοβουλία για τις 8 Μάρτη πιάνει το νήμα από την απεργιακή 8 Μάρτη στην Ισπανία το 2018 και συνεχίζει ενώνοντας τις γυναίκες στην Ελλάδα ενάντια στις εργασιακές και κοινωνικές επιθέσεις, στην Ιρλανδία ενάντια στη νομοθεσία κατά των εκτρώσεων και στην Ιταλία ενάντια στην αλλαγές που θέλει να φέρει ο ακροδεξιός Σαλβίνι στο οικογενειακό δίκαιο.
Εμείς σαν ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΙΝΗΣΗ αναδείξαμε από την πρώτη στιγμή στον κλάδο την απαράδεκτη αντιμετώπιση από την Α.Α.Δ.Ε. των εγκύων συναδελφισσών και ουσιαστικά την εξαίρεσή τους από το δικαίωμα του μπόνους. Πιστεύουμε πως σε περιόδους που διακυβεύονται εργασιακά ζητήματα, αξιολογήσεις, βαθμολόγιο κλπ, οι συναδέλφισσες μπορούν πολύ εύκολα να γίνουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης από… ‘’αξιολογητές’’. Διάφορες ατάκες που φαίνονται ως απλό κομπλιμέντο εφόσον γίνονται επίμονα και πιεστικά από όσους εκμεταλλεύονται τη θέση εξουσίας που κατέχουν, θα πρέπει να καταγγέλλονται άμεσα στα συνδικαλιστικά όργανα και να μην θάβονται.
Ας ανοίξει επιτέλους και η κουβέντα όχι μόνο στα συνδικάτα αλλά και στους χώρους δουλειάς, για το πώς παλεύεται συνολικά ο σεξισμός και το πόσο δεμένη είναι η πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών με την πάλη για την απελευθέρωση της κοινωνίας.
Συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις της 8ης Μαρτίου
Υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των Γυναικών και όλων των εργαζομένων
Αθήνα, 5.3.2019
Αυτόνομη Κίνηση Εφοριακών
